Livre de Michée
5,12 καὶ ἐξολεθρεύσω τὰ γλυπτά σου καὶ τὰς στήλας σου ἐκ μέσου σου, καὶ οὐκέτι μὴ προσκυνήσῃς τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν σου· ( ) 5,13 καὶ ἐκκόψω τὰ ἄλση σου ἐκ μέσου σου καὶ ἀφανιῶ τὰς πόλεις σου· ( ) 5,14 καὶ ποιήσω ἐν ὀργῇ καὶ ἐν θυμῷ ἐκδίκησιν ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ἀνθ ὧν οὐκ εἰσήκουσαν. ( ) 6,1 Ἀκούσατε δὴ λόγον κυρίου· κύριος εἶπεν Ἀνάστηθι κρίθητι πρὸς τὰ ὄρη, καὶ ἀκουσάτωσαν οἱ βουνοὶ φωνήν σου. ( ) 6,2 ἀκούσατε, βουνοί, τὴν κρίσιν τοῦ κυρίου, καὶ αἱ φάραγγες θεμέλια τῆς γῆς, ὅτι κρίσις τῷ κυρίῳ πρὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ, καὶ μετὰ τοῦ Ισραηλ διελεγχθήσεται. ( )

6,3 λαός μου, τί ἐποίησά σοι ἢ τί ἐλύπησά σε ἢ τί παρηνώχλησά σοι., ἀποκρίθητί μοι.


4319 Bible des peuples sur verset 2019-01-03: Que t’ai-je fait, ô mon peuple ? (6.3) Yahvé discute avec son peuple : amour de Dieu et indifférence des hommes. La séduction des cultes cananéens était forte, et nombre d’Israélites y succombaient (1Rois 16.3 ; 2Rois 17.31). En dénonçant, avec tous les prophètes (Jérémie 19.5 ; 32.35), les sacrifices d’enfants si fréquents dans ces cultes, Michée met le doigt sur une autre erreur : quand nous cherchons à obtenir les faveurs de Dieu nous pensons à des sacrifices coûteux, alors que lui attend de nous autre chose. Ici commence la seconde partie du livre de Michée, probablement l’œuvre d’un prophète du nord. Dans la première partie les prophéties visaient une classe de croyants qui étaient des profiteurs. Ici, tout un peuple est tombé dans l’idolâtrie. Dans la première, Dieu jugeait à partir du Temple de Jérusalem où reposait sa présence : on était dans le royaume de Juda. Ici on rappellera le souvenir de l’alliance et de la libération de l’Exode, familiers aux gens du nord. On citera de même les rois d’Israël (6.16) et le lieu sacré de Guilgal (6.5).

( )
6,4 διότι ἀνήγαγόν σε ἐκ γῆς Αἰγύπτου καὶ ἐξ οἴκου δουλείας ἐλυτρωσάμην σε καὶ ἐξαπέστειλα πρὸ προσώπου σου τὸν Μωυσῆν καὶ Ααρων καὶ Μαριαμ. ( ) 6,5 λαός μου, μνήσθητι δὴ τί ἐβουλεύσατο κατὰ σοῦ Βαλακ βασιλεὺς Μωαβ, καὶ τί ἀπεκρίθη αὐτῷ Βαλααμ υἱὸς τοῦ Βεωρ ἀπὸ τῶν σχοίνων ἕως τοῦ Γαλγαλ, ὅπως γνωσθῇ ἡ δικαιοσύνη τοῦ κυρίου. ( ) 6,6 ἐν τίνι καταλάβω τὸν κύριον, ἀντιλήμψομαι θεοῦ μου ὑψίστου., εἰ καταλήμψομαι αὐτὸν ἐν ὁλοκαυτώμασιν, ἐν μόσχοις ἐνιαυσίοις., ( ) 6,7 εἰ προσδέξεται κύριος ἐν χιλιάσιν κριῶν ἢ ἐν μυριάσιν χειμάρρων πιόνων., εἰ δῶ πρωτότοκά μου ἀσεβείας, καρπὸν κοιλίας μου ὑπὲρ ἁμαρτίας ψυχῆς μου., ( ) 6,8 εἰ ἀνηγγέλη σοι, ἄνθρωπε, τί καλόν., ἢ τί κύριος ἐκζητεῖ παρὰ σοῦ ἀλλ ἢ τοῦ ποιεῖν κρίμα καὶ ἀγαπᾶν ἔλεον καὶ ἕτοιμον εἶναι τοῦ πορεύεσθαι μετὰ κυρίου θεοῦ σου., ( )



trouve dans 0 passage(s):
trouve dans 0 liturgie(s):
trouve dans 0 document(s) de référence: